Jak już pytacie o doświadczenie to mam, 2,5 roku jako korespondent Telewizji Polskiej (program drugi), przy współpracy z Agencją filmową Film&Television Production w Zielonej Górze (www.agencjafilmowa.zgora.pl)

Moich kilka rad:
- jeśli czytasz Agnieszko z promptera, to postaraj się zwęzić wyświetlany obraz na tyle by czytając go nie było ruchu oczami ( lewo prawo)

- przygotujmy kilka pytań przed wywiadem ( najlepiej takich by rozmówca nie odpowiedział jednym wyrazem) w oparciu o domniemane odpowiedzi ( przy wywiadach z dziećmi to jest szczególnie łatwe- one zawsze są na tak i im się podoba:-)

- zajęcia z emisji głosu jak najbardziej, można by się skusić na zajęcia przygotowujące do zrobienia karty mikrofonowej- to kompleksowy kurs, o ile się nie mylę w Poznaniu robia:-)

- stand up , dobrze byłoby wprowadzić formę kończenia news'a - może nie wszystkich, ale uwydatnie podsumowanie i refleksję news'a

- przydała by się postać z ciekawym głosem- można wtedy ciekawie podciągnąć materiał na zasdzie "OFF'a"

Nie wiem Panie Vader, czy traktować poważnie to co Pan pisze, skoro nie stać Pana nawet na własne imię i nazwisko. Współczuję Pani Agnieszce takich znajomych i współczuję panu braku odwagi i ukrywania się pod podwójnymi loginami. Nie trzeba być bardzo inteligentnym aby zamiast klepać infantylne teksty podejść do koleżanki i powiedzieć jej kilka rzeczy w oczy, a może lepiej dodać sił i otuchy ludziom, którzy zaczynają z minimalnym budżetem i wielką pasją robić coś fajnego dla Nas??

Obejrzałem kilka programów wyprodukowanych przez HTS. Oto moje spostrzeżenia:

- ładne grafiki, jak na raczkującą telewizję naprawdę dobre

Jeśli chodzi o resztę, to mam wrażenie, że telewizję robią osoby, które w życiu nie widziały żadnego serwisu informacyjnego.

- pani czytająca teksty kompletna klapa, równie dobrze mógłby czytać "lektor jacek", szkolenia mocno wskazane,
- fatalne teksty, pojawiają się wyrazy, które trudno uznać za powszechnie używane, wszechobecne "panowanie" do tego błędy językowe np. dnia itp. (pisząc teksty warto pamiętać, żeby informacja odpowiadała na pytania: Kto? Co? Gdzie? Kiedy? Jak? Dlaczego? Z jakim skutkiem?)
- zamiast pokazywać panią dukajacą tekst, lepiej puścić przebitki zdjęć i do nich podłożyć lektora
- błędy merytoryczne, nie wiem czy dziennikarze HTS wiedzą, ale nie ma czegoś takiego jak Urząd Miasta i Gminy Słubice, jest Urząd Miejski w Słubicach
- infaltynne pytania do gadających głów (np. ile ton piasku i soli zużyto podczas "akcji zima", a jakie to ma znaczenie dla mieszkańców?)
- warto ciąć wypowiedzi gadających głów, szczególnie kiedy nie mają nic ciekawego do powiedzenia (zasada trzech złotych zdań)
- warto powtarzać nagrania jeśli nasz rozmówca się zatnie (inaczej wychodzi na człowieka mającego problemy z wysłowieniem się)
- ta sama zasada dotyczy wiadomości
- nie powtarzamy pytań!
- odpowiedzi też nie!
- zanim zadamy pytanie, porozmawiajmy chwilę z rozmówcą rozeznając się w temacie
- jak podpisujemy rozmówców, to tak, żeby było wiadomo kto mówi (wide samo "dyrektor Tomasz Pilarski" - dyrektor czego?)
- dźwięk (w setkach stosujecie mikrofon pojemnościowy, czy mnie uszy mylą?)
- materiał o spalonym maluchu bije wszystkie inne o głowę

- pan Robert czytający informacje sportowe zaciąga niczym Wacław Kowalski proponuję szerzej otwierać usta i nie "śpiewać"

Poza tym wiele innych błędów, które posłużą dla pokoleń dziennikarzy jako doskonały przykład "jak nie robić telewizji". Proponuję pooglądać najlepszych: Durczoka, Pochanke i innych, i brać z nich przykład

Warto też poszukać świeżej krwi. Jeśli ktoś nie wypada dobrze przed kamerą, to trudno, żeby szybko się tego nauczył. Może akurat znajdziecie kogoś z naturalnym czuciem telewizji. Mam nadzieję, że pomogłem.

[Komentarz usunięty - Naruszenie regulaminu]