TEMAT:

Jakie jest Wasze zdanie na temat przemocy w szkole. Czy taka przemoc istnieje faktycznie, czy jest to tylko wymysł mediów? Może ten problem w ogóle nie występuje w Słubicach?

Proponuję przejść się np do gimnazjum nr 1 w Słubicach, zaręczam , że nasza kochana muodzieży zachowuje się przeciwnie do deklarowanych przez hymn szkolny postaw, a nawet bywa wzajemnie sobie niemiła, ale można żyć też w pięknym świecie złudzień prawda?

Z roku na rok w szkołach jest coraz gorzej. Młodzież, a w zasadzie to dzieci zachowują się skandalicznie. Cóż wiadomo... wina rodziców. Takie czasy że rodzice gonią za kasą a nie widzą jak pod ich dachem rosną kryminaliści.

tydzień temu w okolicach deptaku 5 młodych dziewczyn skatowało koleżankę ,kopały leżącą po brzuchu, twarzy,a potem uciekły zostawiając ją .Ciekawe gdzie się tego nauczyły? Najsmutniejsze jest jednak to że nikt nie zareagował Znieczulica totalna

Słyszałem o jednej akcji w Gimnazjum nr.1 jak 3 dziewczyny lały kolegę z klasy w męskim WC. Normalnie strach sie bać.

Dzieci (bo tak, to wciąż dzieci) z gimnazjum robią się z roku na rok gorsze. Najlepiej by było, gdyby gimnazjum i podstawówka nie były ze sobą połączone, bo młodsze dzieciaki uczą się od gimnazjalistów.

Prawda jest taka że rodzice pragną bezstresowego wychowania. Więc jak dziecko kopie inne to zamiast dostać lanie to dostanie pogadankę. Więc później ma w głowie a nabroję to dostane szlaban albo będą mi truć głowę głupotami. Ja za dzieciaka jak przeskrobałem dostałem laczkiem od mamy po tyłku to wiedziałem że jak zrobię jeszcze raz taki numer to znowu będzie bolało. Nauczyciel też nic nie może zrobić bo zaraz będzie że on specjalnie przepytuje dzieciaka albo że się uwziął i rodzice na skargę przylecą. Rozpuszczone bachory nic więcej.

Przemoc w szkole istnieje i to jest nasza, czyli rodziców wina. Swego czasu moja córka była zastraszana przez koleżanki ze szkoły, do tego stopnia, że ze strachu przed nimi chodziła na wagary. Gdy to się wydało, zgłosiłem wychowawczyni - ona to zbagatelizowała. Poszedłem więc porozmawiać z rodzicami tych "terrorystek". Oni też to zbagatelizowali. Jednak groźby dotyczyły uszkodzeń ciała, typu cięcie twarzy żyletkami, więc postanowiłem osobiście porozmawiać z tymi dziewczętami. Po tej rozmowie groźby ustały, ale zaczęły się groźby skierowane do mnie od rodziców tych dzieci. Nie łatwo mnie zastraszyć, jednak wszyscy powinniśmy zastanowić się co hodujemy pod własnym dachem.